Książka z zasobów prywatnych. Stan jak na zdjęciach.

Generał brygady August Emil Fieldorf – „Nil” („Weller”) to pierwszy szef Kedywu, czyli Kierownictwa Dywersji Komendy Głównej Armii Krajowej.

W dniu 16 kwietnia 1952 roku – w tajnym procesie – został skazany na karę śmierci za przestępstwo z art.1 pkt 1 dekretu PKWN z dnia 31 sierpnia 1944 roku o wymiarze kary dla faszystowsko-hitlerowskich zbrodniarzy i zdrajców Narodu Polskiego. Rozprawa trwała tylko kilka godzin, a odbywała się przed Sądem Wojewódzkim dla m.st. Warszawy, Wydział IV Karny (sygn.. akt IV K 311/51). Wyrok został zatwierdzony przez Sąd Najwyższy cztery miesiące później. „Dostojny Obywatel”, „Wódz i Ojciec narodu”, pan Prezydent nie skorzystał z prawa łaski i 3 lutego 1953r. wyrok zatwierdził. Wykonano go w więzieniu na Mokotowie dnia 24 lutego 1953r., przez powieszenie. Ciało pochowano w nieznanym miejscu. W dniu 8 kwietnia 1957r. postępowanie wznowiono, a rok później umorzono wobec braku dowodów winy oskarżonego. W dniu 7 marca 1989r. Prokurator Generalny PRL zmienił postanowienie z roku 1958 przyjmując za podstawę umorzenie to, że oskarżony nie popełnił zarzucanego mu czynu.

Generała aresztowano w dniu 10 listopada 1950r. w Łodzi na ul. Piotrkowskiej, gdy wychodził z budynku Wojskowej Komendy Rejonowej. Osadzono go w areszcie MBP przy ul. Koszykowej. W dniu 13 grudnia 1950r. został – jako tymczasowo aresztowany – osadzony w więzieniu na Mokotowie. Był podejrzany z art. 86 par. 2 KKWP (usiłowanie przemocą zmiany ustroju Państwa Polskiego). W trakcie procesu „udowodniono” mu sprawstwo kierownicze zabójstw ludności cywilnej, w tym 1036 osób narodowości żydowskiej, jeńców wojennych, osób wojskowych z oddziałów partyzantki radzieckiej, lewicowych podziemnych ugrupowań niepodległościowych GL i AL oraz członków PPR. „Dowodami” były sfałszowane dokumenty i wymuszone torturami fałszywe zeznania świadków. Wykonując karę śmierci zamordowano jednego z najbardziej zasłużonych w Polsce żołnierzy, odznaczonego Srebrnym i Złotym Krzyżem Virtuti Militari, czterokrotnie Krzyżem Walecznych, Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Niepodległości oraz Krzyżek Kawalerskim Polonia Restituta.