Stan jak nowe . Więcej info na maila

The Godfather 5DVD Collection Collector's Edition Europe / Part 1, 2 & 3 with Special Features Disc / Reżyseria Francis Ford Coppola / Scenariusz Mario Puzo

WYKONANE W EUROPIE
REGION 2 PAL DVD
STAN DVD: STOSOWANY - BARDZO DOBRY !!!
Audio: ANGIELSKI
Napisy: angielski, bułgarski, czeski, węgierski, islandzki, polski, rumuński
Dystrybuowane przez Paramount Home Entertainment

Dodatkowe funkcje trwają 187 minut !!!
 

Ojciec chrzestny (1972)

Wydanie Ojca chrzestnego w 1972 roku było kamieniem milowym w kinie. Prawie 3-godzinna epopeja, która opowiadała o sadze rodziny Corleone , otrzymała zdecydowanie pozytywne recenzje od krytyków i odebrała Coppola nagrodę Akademii za najlepszy adaptowany scenariusz , którą podzielił z Mario Puzo i dwie nagrody Golden Globe : dla najlepszego reżysera i najlepszy scenariusz . Jednak Coppola napotkał kilka trudności podczas filmowania Ojca chrzestnego . Nie był pierwszym wyborem Paramount do wyreżyserowania filmu; Włoski reżyser Sergio Leonepoczątkowo otrzymał propozycję pracy, ale odmówił, by wyreżyserować własne dzieło gangsterskie, Pewnego razu w Ameryce . Następnie skontaktowano się z Piotrem Bogdanowiczem, ale on również odrzucił ofertę i wymyślił, co słychać, doktorze? zamiast; Bogdanowicz często mówił, że rzuciłby Edwarda G. Robinsona na czele, gdyby zaakceptował ten film. Według Roberta Evansa , ówczesnego szefa Paramount Pictures , Coppola również początkowo nie chciał reżyserować filmu, ponieważ obawiał się, że gloryfikuje mafię i przemoc, a tym samym źle odbija się na jego sycylijskimi dziedzictwo włoskie; z drugiej strony Evans szczególnie chciał, aby reżyser tego filmu wyznał Amerykanin włosko-amerykański, ponieważ jego badania wykazały, że poprzednie filmy o mafii, które wyreżyserowali nie-Włosi, radziły sobie lekceważąco w kasie i chciał, jak sam mówi , „wąchaj spaghetti”. Kiedy Coppola wpadł na pomysł uczynienia go metaforą amerykańskiego kapitalizmu, chętnie zgodził się przejąć ster.
Nie było sporu między Paramount i Coppola w kwestii castingu; Coppola trzymał się planu obsady Marlona Brando jako Vito Corleone , choć Paramount chciał Ernesta Borgnine'a lub Danny'ego Thomasa . W pewnym momencie ówczesny prezydent Paramount powiedział Coppoli, że „Marlon Brando nigdy nie pojawi się w tym filmie”. Po tym, jak poprosił kierownictwo, Coppola mógł rzucić Brando tylko wtedy, gdy pojawił się w filmie za znacznie mniejszą pensję niż w poprzednich filmach, wykonał test ekranowy i nawiązał więź, mówiąc, że nie spowoduje opóźnienia w produkcji ( jak to robił na poprzednich planach filmowych). Coppola wybrał Brando zamiast Ernesta Borgnine'ana podstawie testu ekranowego Brando, który również zdobył przewagę nad Paramount. Później Brando zdobył Oscara za rolę, której odmówił. Coppola przypomniał sobie później:

Ojciec chrzestny był bardzo niedocenionym filmem, kiedy go tworzyliśmy. Byli z tego bardzo niezadowoleni. Nie lubili obsady. Nie podobał im się sposób, w jaki to kręciłem. Zawsze byłem bliski wyrzucenia z pracy. To było wyjątkowo koszmarne doświadczenie. Miałem dwoje małych dzieci i podczas tego narodziło się trzecie. Mieszkaliśmy w małym mieszkaniu i byłem zasadniczo przestraszony, że im się nie podobało. Mówili o tym tyle, więc kiedy to się skończyło, wcale nie byłem pewien, że odniesie sukces i że kiedykolwiek dostanę inną pracę.

Po premierze film zyskał szerokie uznanie. Następnie zdobył wiele nagród, w tym Oscara za najlepszy film i Oscara za najlepszy scenariusz adaptowany dla Coppoli. Film rutynowo pojawia się na szczycie w różnych sondażach dla najlepszych filmów w historii. Został wybrany do przechowywania w National Film Registry w Stanach Zjednoczonych . Ponadto zajęła trzecie miejsce, za Obywatel Kane i Casablanki na początkowym AFI 100 Lat ... 100 filmów list przez American Film Institute . Został przeniesiony na drugą pozycję, kiedy lista została ponownie opublikowana w 2008 r.
Reżyser Stanley Kubrick uważał, że Ojciec chrzestny był prawdopodobnie największym filmem, jaki kiedykolwiek powstał, i bez wątpienia miał najlepszą obsadę.

Marlon Brando jako Vito Corleone

Al Pacino jako Michael Corleone

James Caan jako Sonny Corleone

Robert Duvall jako Tom Hagen

Diane Keaton jako Kay Adams

John Cazale jako Fredo Corleone

Talia Shire jako Connie Corleone

Gianni Russo jako Carlo Rizzi

Richard Castellano jako Peter Clemenza

Abe Vigoda jako Salvatore Tessio

Al Lettieri jako Virgil „The Turk” Sollozzo

Sterling Hayden jako Kapitan Mark McCluskey

Lenny Montana jako Luca Brasi

Richard Conte jako Emilio Barzini

Al Martino jako Johnny Fontane

John Marley jako Jack Woltz

Alex Rocco jako Moe Greene

Morgana King jako Carmela Corleone

Corrado Gaipa jako Don Tommasino

Franco Citti jako Calò

Angelo Infanti jako Fabrizio

Johnny Martino jako Paulie Gatto

Victor Rendina jako Philip Tattaglia

Tony Giorgio jako Bruno Tattaglia

Simonetta Stefanelli jako Apollonia Vitelli-Corleone

Richard Bright jako Al Neri

 

The Godfather Part II (1974)

Coppola nakręcił „Ojciec chrzestny część II” równolegle do „Rozmowy” i był to ostatni duży amerykański film nakręcony w Technicolor . George Lucas skomentował ten film po pięciogodzinnym podglądzie, mówiąc Coppoli: „Masz dwa filmy. Zabierz jeden, nie działa”, odnosząc się do przedstawienia dwóch równoległych historii filmu; jeden z młodych Vito Corleone i drugi z jego syna Michaela . W komentarzu reżysera do wydania DVD filmu (wydanego w 2002 r.) Coppola stwierdza, że ​​film ten był pierwszym dużym filmem, który użył „Części II” w tytule. Paramount był początkowo przeciwny decyzji o nazwie filmu Ojciec chrzestny część II. Według Coppoli sprzeciw studia wynikał z przekonania, że ​​publiczność niechętnie obejrzy film o takim tytule, ponieważ publiczność przypuszczalnie uwierzy, że po obejrzeniu Ojca chrzestnego nie było powodu, aby zobaczyć dodatek do oryginału fabuła. Sukces The Godfather Part II rozpoczął jednak hollywoodzką tradycję numerowanych kontynuacji. Film został wydany w 1974 roku i zyskał ogromne uznanie krytyków, a wielu uważa go za lepszy od swojego poprzednika. [37] Był nominowany do 11 Oscarów i otrzymał 6 Oscarów, w tym 3 za Coppola: Najlepszy obraz, Najlepszy adaptowany scenariusz i Najlepszy reżyser .
Ojciec chrzestny II znajduje się na pierwszym miejscu największego filmu wszechczasów w „50 najlepszych filmach wszechczasów” TV Guide [38] i zajmuje 7 miejsce na liście 100 najlepszych filmów wszechczasów Entertainment Weekly. [39] Film znajduje się także na liście krytyków filmowych Leonarda Maltina w „100 filmach, które trzeba zobaczyć XX wieku”, [40], a także na liście „Wspaniałych filmów” Rogera Eberta. [41] Został również umieszczony na liście dziesięciu największych filmów wszechczasów Sight & Sound w 2002 roku, zajmując 4. miejsce.
Coppola był trzecim reżyserem, który otrzymał dwie nominacje do najlepszego filmu w tym samym roku. Victor Fleming był pierwszym w 1939 roku z Gone with the Wind i The Wizard of Oz ; Alfred Hitchcock powtórzył ten wyczyn w następnym roku z korespondentem zagranicznym i Rebeccą . Od czasu Coppoli dwaj inni reżyserzy zrobili to samo: Herbert Ross w 1977 roku z The Goodbye Girl and The Turning Point oraz Steven Soderbergh w 2000 roku z Erin Brockovich i Traffic . Coppola jest jednak jedynym, który wyprodukował zdjęcia.

Al Pacino jako Michael Corleone

Robert Duvall jako Tom Hagen

Diane Keaton jako Kay Adams-Corleone

Robert De Niro jako Vito Corleone John Cazale jako Fredo Corleone

Oreste Baldini jako młody Vito Corleone

Talia Shire jako Constanzia „Connie” Corleone

Lee Strasberg jako Hyman Roth Michael V. Gazzo jako Frank Pentangeli

John Megna jako młody Hyman Roth

Morgana King jako Carmela Corleone G. D. Spradlinjako senator Pat Geary

Francesca De Sapio jako młoda Carmela

Richard Bright jako Al Neri

Tom Rosqui jako Rocco Lampone

Marianna Hill jako Deanna Corleone

Gastone Moschin jako Don Fanucci

Troy Donahue jako Merle Johnson

Joe Spinell jako Willi Cicci

Dominic Chianese jako Johnny Ola

Franco Corsaro jako Genco Abbandando Bruno Kirbyjako młody Peter Clemenza

Frank Sivero jako młody Genco Abbandando

John Aprea jako młody Salvatore Tessio

Ezio Flagello jako impresario

Kathleen Beller jako Carla, córka impresario i dziewczyna Genco

Maria Carta jako matka Vito Corleone

Giuseppe Sillato jako Don Francesco Ciccio

Amerigo Tot jako ochroniarz Michaela

Ivonne Coll jako Yolanda

Julian Voloshin jako Sam Roth

Fay Hiszpania jako pani Roth

Larry Guardino jako wujek Vito

Carmine Caridi jako Carmine Rosato