RYNGRAF PAMIĄTKOWY 85 PUŁKU STRZELCÓW WILEŃSKICH

Ryngraf stalowy, repusowany. N środku odznaka 85 PSW - wersja rzadka, żołnierska na której znajduje się wizerunek Matki Boskiej Ostrobramskiej oraz napis NIE DAMY, PONIŻEJ DATA 20 XII 1918 ( wykonana na podstawie oryginału). Odznaka posiada nakrętkę wykonana zgodnie z oryginałem. Pod odznaka skrzyzowane szable w wieńcu z liści dębowych.

Na górze tarczy ryngrafu napis 85 PUŁK STRZELCÓW WILEŃSKICH. Całość okuta stalowymi nitami , co daje bardzo ładny efekt wizualny. Awers i rewers starzone i damascenowane tak żeby całość miała charakter przedmiotu z epoki.

wysokość: 18,5 cm
szerokość: 19,3 cm
Ryngraf SYGNOWANY NA REWERSIE

85 Pułk Strzelców Wileńskich (85 pp) – oddział piechoty Samoobrony Wileńskiej i Wojska Polskiego II RP.

W okresie międzywojennym pułk stacjonował w Nowej Wilejce pod Wilnem, wchodząc w skład 19 Dywizji Piechoty. Święto pułku obchodzono 15 sierpnia w rocznicę dwudniowych walk pułku pod Radzyminem będących częścią Bitwy Warszawskiej.Wileński Pułk Strzelców (późniejszy 85 Pułk Strzelców Wileńskich) walczył w czasie wojny z bolszewikami 1919–1920, wchodząc w skład 1 Dywizji Litewsko-Białoruskiej. W lutym 1919 brał udział w zdobywaniu Słonimia i Baranowicz. Podczas Bitwy Warszawskiej 12–15 sierpnia 1920 r. wyróżnił się podczas szturmów na Radzymin, zdobywając miasto. Następnie 22–29 września w czasie bitwy nad Niemnem w składzie Grupy Manewrowej brał udział w przejściu przez Litwę na tyły wojsk sowieckich w kierunku na Lidę. Okrył się "nieśmiertelną chwałą" w czasie bitwy w Krwawym Lesie (południowy zachód od Lidy), gdzie wraz z mińskim pułkiem strzelców próbował zatrzymać natarcie w sile 20 pułków wycofującej się 3 Armii Sowieckiej.W dniach 8-15 października 1920 uczestniczył w słynnym "buncie" gen. Lucjana Żeligowskiego na Wileńszczyźnie. 10 października wkroczył do Wilna.