Kiedy smutku przyjdą dni zawsze jest nadzieja na ten jeden dzień, kilkanaście minut spaceru gdy jest się zauważonym. Wtedy też trzeba wyciągać łapki ile sił, żeby to na pewno mnie wybrali. Jestem niewielki, a dookoła tak wiele innych psów. Dni w tygodnie,a one zamieniają się w miesiące oczekiwań, że wreszcie zjawi się ktoś, kto nie pozwoli mi wrócić ze spaceru za kraty. Pojawia się coraz więcej chwil zwątpienia, powoli się poddaje. Czy to zabieganie o uwagę ma sens?

Jeremy to około 2 letni pies, który ufa człowiekowi. Ładnie chodzi na smyczy, dogaduje się z suczkami, z innymi samcami wybiórczo. Jest delikatny i bardzo spragniony kontaktu z człowiekiem, powoli rezygnuje za kratami i domaga się coraz mniej uwagi. Dlatego bardzo prosimy o udostępnianie.

Na dom czeka w schronisku w okolicach Radomia woj. Mazowieckie ale w razie potrzeby postaramy się o transport.

Kontakt w sprawie adopcji : 69*******28