Witam. Chciałabym TOBIE zaoferować tę książkę :) Selma Lagerlöf - Gösta Berling.

Miękka oprawa, grzbiet. Bez pobrudzenia czy zgięć.
Brzegi stron leciutko pożółkłe. Bez zgięć, plam, braków w stronach i zakreśleń w tekście.

PREZENT- Do książki dołączam pewną rzecz, dzięki której będzie lepiej się czytać :)

ZAPRASZAM SERDECZNIE NA POZOSTAŁE MOJE OGŁOSZENIA
Przy zakupie drugiej dowolnej książki 10% rabat.
Natychmiastowa wysyłka.

Czytając dzisiaj Selmę Lagerlöf, pierwszą konstatacją jest myśl, że nasz język starzeje się jeszcze szybciej niż zwyczaje i domy, wznoszone przed wiekiem. Napisaną przed stu laty powieść „Gösta Berling”, wielką sagę literatury szwedzkiej czyta się dzisiaj po prostu trudniej, a język, pełen egzaltacji, dodatkowo pogłębionej przez iście młodopolskie tłumaczenie Józefy Klemensiewiczowej, niekiedy wręcz irytuje. Oczywiście, do tłumacza nie można mieć zastrzeżeń, zważywszy na czas przekładu, zwłaszcza, że Klemensiewiczowa położyła wielkie zasługi dla popularyzacji szwedzkich autorów, tłumacząc między innymi także Ibsena i Strindberga.

Jeśli zetrzeć z materii opowieści patynę czasu, to dzieło pierwszej laureatki Nagrody Nobla w dziedzinie literatury olśni czytelnika zdumiewającą feerią barw i odcieni. Selma Lagerlöf rysuje życie małej wiejskiej społeczności pierwszej połowy XIX wieku w szwedzkiej prowincji Varmland w stylu sag, które się opowiada przy kominku, gdy za oknem szybko zapada zimowy zmierzch północnego kraju, świszczący wiatr wciska śnieg w najmniejsze szczeliny chałup i z drzewa trzaskają od mrozu.

Już samo zakwalifikowanie „Gösta Berling” do gatunku powieści może wywołać spory, bo równie dobrze można ją traktować jako zbiór baśni lub długi poemat pisany prozą. Selma Lagerlöf opowiada nam o życiu na wpół-fantastycznym, pół-dzikim, dziwnym i brutalnym. Przez powieść przewijają się jej bohaterowie – chłopi, byli żołnierze, bohema artystyczna, rzemieślnicy i, oczywiście, nasz tytułowy bohater Gösta Berling, zdegradowany pastor, pijak i birbant, a jednocześnie legenda lokalnego środowiska – a każdy z nich snuje swoją opowieść.

To nie jest prosta literatura. Wymaga cierpliwości, wrażliwości i przedzierania się przez naleciałości czasu.
Wszakże - jeśli powieść jest jednoznaczna, prosta i oczywista, to nie jest literaturą.