yba akwariowa Gurami marmurkowy-Trichopodus trichopterus


Rodzina Labiryntowate.
Pochodzenie

Występuje w zarośniętych spokojnych wodach Półwyspu Indochińskiego i Archipelagu Sundajskiego.

Długość: do ok 15 cm.

Odmiany gurami

Jest szereg odmian barwnych gurami. Mniej lub bardziej pomarańczowe, zielone, niebieskie, złote, dwuplame, mozaikowe.


Warunki hodowlane
pH: 6-8, twardość ogólna: dH: 5-20
Toleruje temperatury z zakresu 23-29ºC. Nie możemy dopuścić do spadku temperatury poniżej podanej dolnej granicy. W zbyt zimnej wodzie gurami marmurkowy przestaje jeść, chowa się po kątach oraz jest bardzo podatny na liczne choroby.

Gurami niebieskie zwane marmurkowymi to jedne z najbardziej znanych ryb z rodziny gurami. Są łatwe w pielęgnacji; mogą być trzymane z innymi rybami podobnej wielkości. Samce gurami marmurkowe nie zbyt toleruje inne samce stąd zaleca się trzymać jednego samca.
Jak wszystkie odmiany barwne tego gatunku są uważane za ryby labiryntowe, co oznacza, że ​​oddychają powietrzem atmosferycznym.



Samiec i samica u Gurami
Najlepszym sposobem odróżnienia samca i samicy u gurami jest płetwa grzbietowa. U samców płetwa grzbietowa jest długa
i spiczasta, a samicy krótsza i zaokrąglona. Gdy jest gotowy do rozmnażania, samiec buduje gniazdo z pęcherzyków powietrza i śliny,
a następnie zaczyna wabić samicę, pływając w przód i w tył, rozchylając płetwy i unosząc ogon. Jeśli zauważymy ten etap zalotów, poziom wody powinien zostać obniżony najlepiej do ok 20 cm. Po tarle samicę należy przenieść do osobnego akwarium, ponieważ samiec może stać się wobec niej agresywny. Samiec będzie opiekował się ikrą aż do wyklucia, a po wykluciu należy często podmieniać wodę, zwłaszcza w trzecim tygodniu, ponieważ wtedy rozwija się narząd błędnika.



Odżywianie gurami marmurkowego
Gurami marmurkowe jest wszystkożerny i wymaga zarówno pokarmów na bazie glonów, jak i produktów mięsnych. Pokarm, żywy, jak tubifex, ochotka oraz w płatkach, liofilizowany zapewnią tym rybom odpowiednie odżywianie.

Wymaga akwarium dużego, dawno urządzonego i nasłonecznionego, ale dobrze przykrytego pływającymi roślinami. W akwariach zaniedbanych, o zbytnim zagęszczeniu, źle utrzymane ryby często atakują orzęski z rodzaju Amyloodinium lub ulegają infekcjom bakteryjnym, objawiającym się małymi, czerwonawymi wrzodami. Prowadzi to zwykle do rozległej martwicy tkanek i śmierci ryb.

Dobór towarzyszy powinien być przeprowadzany dosyć ostrożnie. Unikajmy gatunków, które mogłyby je terroryzować takich jak np.: pielęgnice. Piękne płetwy stanowią wielką gratkę dla gatunków, które lubią obgryzać płetwy. Uszkodzone płetwy bardzo łatwo atakują grzyby. Możemy w sposób bezpieczny hodować więcej nić jednego samca, pod warunkiem, że w naszym akwarium jest dużo roślin. Jego płetwy i ciało są bardzo podatne na uszkodzenia mechaniczne, dlatego w trakcie wyławiania i transportu należy wziąć to pod uwagę
Centrum zoologiczne Monia ul.wroclawska 14