„Live At Montreux 2004” Phila Collinsa zawiera koncert zarejestrowany 7 lipca 2004 roku w Stravinski Auditorium Montreux Jazz Festival w Szwajcarii. Odbył on się podczas ostatniej trasy koncertowej artysty. Phil Collins nie pierwszy raz wystąpił na jazzowym festiwalu w Montreux. Jednym z występów, które odegrały ważną rolę w jego karierze, był występ w 1986 roku u boku Erica Claptona. Występ genialny. Jeśli istnieje coś takiego jak palec Boży, niewiadomego pochodzenia zaiskrzenie, impuls, natchnienie, to właśnie na tamtym koncercie było to obecne.

Collins oświadczył w 2004 roku, że kończy karierę solową i grywanie wielomiesięcznych tras koncertowych. Nie ma więc co liczyć na powroty Genesis czy nowe solowe płyty muzyka. Zostaje nam cieszyć się nagraniami koncertowymi Collinsa, których nie brakuje.

Koncert po słowie wstępnym otwiera solo perkusyjne Collinsa i Chestera Thompsona w „Drum Thing”. Potem mamy typowo collinsowe granie, m.in.: „Something Happened On The Way To Heaven”, filmowy przebój „Against All Odds”, „Don’t Lose My Number”, „One More Night”, „Hang In Long Enough”, „True Colours”, „A Groovy Kind Of Love” pochodzący z filmu „Buster”, nieśmiertelne „Another Day In Paradise”, znów filmowe „No Way Out” z animowanego filmu „Mój brat niedźwiedź”, jak zawsze zwalające z nóg „In The Air Tonight”, świetne, rytmiczne i melodyjne „Dance Into The Light”, „Sussudio” oraz rozbudowana wersję „Take Me Home” zagraną na koniec po kolejnym solo perkusyjnym. Collins tym kawałkiem bardzo długo żegna się z publicznością… Może to już ostatni raz?

Co tu pisać, ten koncert to zawodowa robota. Na pewno nie tak porywający swobodą i nieskrępowaną zabawą jak „Live And Loose In Paris”, ale udany. Collins sypie przebojami z rękawa, jeden za drugim, jak iluzjonista wyciąga króliki z kapelusza. Całość leci jak po sznurku, bez zająknięcia. Perfekcyjniej niż z płyty.

Szkoda tylko, że bardzo rzadko na twarzy artysty pojawia się spontaniczny i szczery uśmiech. Ciekawy repertuarowo koncert zawiera kompozycje inaczej zaaranżowane. Oczywiście są tu momenty, kiedy cała sala jak za dawnych lat śpiewa z zespołem. Jednak nie ma w tym świeżości i płynącej z serca naturalności. Jest zawodowo, bez cienia fałszu, ale to już nie to, co kiedyś. Tu po prostu już śpiewa inny Collins, dojrzalszy. Zespół i Collins bawią publiczność, dając z siebie wszystko, ale widać, że bohater wieczoru jest zatopiony w refleksyjnym nastroju, może zasmucony faktem definitywnego rozstania ze sceną?

Mimo to do samego końca jest na pełnych obrotach. Godne najlepszych pożegnanie ze sceną.

Live At Montreux 2004
1 Drums, Drums & More Drums
2 Something Happened On The Way To Heaven
3 Against All Odds
4 Don't Lose My Number
5 You'll Be In My Heart
6 One More Night
7 Can't Stop Lovin' You
8 Hang In Long Enough
9 True Colors
10 Come With Me
11 Groovy Kind Of Love
12 I Missed Again
13 Another Day In Paradise
14 No Way Out
15 Separate Lives
16 In The Air Tonight
17 Dance Into The Light
18 You Can't Hurry Love
19 Two Hearts
20 Wear My Hat
21 Easy Lover
22 Sussudio
23 It's Not Too Late
24 Take Me Home
Live At Montreux 1996 (Bonus)
25 Two Hearts
26 That's All
27 In The Air Tonight
28 Invisible Touch
29 West Side
30 Against All Odds
31 Hand In Hand
32 There'll Be Some Changes Made
33 Milestones
34 The Los Endos Suite
35 Always
36 Do Nothing 'Til You Hear From Me
37 Sussudio