Sowiecka biografia wielkiego wodza z lat 30. Stan jak na zdjęciach. Wydanie z 1950 roku z biblioteczki własnej. Napisana z niezwykłym znawstwem, pozycja obowiązkowa dla wszystkich miłośników epoki napoleońskiej. Zadziwia wspaniały warsztat i erudycji autora. Dzięki temu pozycję jakby nie było naukową czyta się jak książkę sensacyjną.

Biografia Napoleona napisana przez członka Akademii Nauk ZSRR, Eugeniusza Tarle. Przystępując do lektury, zadawałem sobie pytanie, czy treść będzie przesiąknięta perspektywą typową dla komunistycznej ideologii, czy może wykaże się zdrową dawką obiektywizmu. Teraz, po przeczytaniu, mogę udzielić Wam odpowiedzi.

Podczas samego, kilkustronicowego wstępu, cesarz Francuzów był krytykowany za wszystkie swoje działania, które stały w sprzeczności z wizją idealnego świata względem komunistów; ten ton utrzymał się już do końca książki. Żeby utwierdzić czytelnika w negatywnej opinii o dokonaniach Napoleona, autor podjął próbę przedstawienia Bonapartego jako człowieka wyrachowanego, bezlitosnego i krwiożerczego. Muszę jednak zwrócić honor Eugeniuszowi Tarle: nie popadł w przesadę. Oczerniał wizerunek cesarza Francuzów przy pomocy cytatów wyrwanych z kontekstu, subiektywnej interpretacji decyzji Napoleona oraz przemilczania niewygodnych faktów, praktycznie nigdy nie stosując kłamstw, fałszowania historii, czy niemożliwych do potwierdzenia bądź zaprzeczenia domysłów.