ICM 48229 Ju 88A-4 with German Ground Personnel and Torpedo Trailers

Witam,
Mam na sprzedaż model:
ICM 48229 Ju 88A-4 with German Ground Personnel and Torpedo Trailers
1:48
Dostępny od ręki
Zapraszam do zerknięcia na inne moje aukcje, mam jeszcze kilka ciekawych modeli
Zachęcam do kontaktu

The Luftwaffe relied heavily on bomb-armed aircraft in its concept of naval warfare. However, over time, the need for aircraft with torpedo armament became apparent, which made it possible to effectively perform missions to hit sea targets. As of 1941, the German Air Force already had five torpedo squadrons, each with 12 aircraft according to the staffing table. From the beginning of 1942, front-line Ju-88 bombers of the A-4 modification, which had good maneuverability and fairly strong defensive weapons, were converted into torpedo-bearing versions.
The standard strike armament of these aircraft was F5b torpedoes. The weight of the warhead of such torpedoes reached 250 kg, and the range was up to 6000 meters (at a speed of 24 knots). In addition to “free hunting” for single ships, torpedo aircraft were also used against large, well-protected caravans, warship detachments, and amphibious assault forces.
Luftwaffe torpedo bombers could be based at airfields in Italy, Southern France, or Northern Norway. To train flight personnel and practice the tactics of using torpedo bombers, torpedo bomber training centers were established, one of which was located in Groseto, Italy.
Junkers Ju-88 to niemiecki, dwusilnikowy, samolot wielozadaniowy w układzie grzbietopłata, z usterzeniem klasycznym i konstrukcji w pełni metalowej. Oblot prototypu miał miejsce 21 grudnia 1936 roku, a wejście do służby nastąpiło w 1939. Pierwsze serie produkcyjne był napędzane silnikami Jumo 211A. Dzięki dobrym właściwościom lotnym, sporym osiągom oraz solidnej konstrukcji na bazie Ju-88 powstało kilkanaście różnych wersji samolotu pełniących przeróżne funkcje. Pierwsza wersja produkowana seryjnie to Ju-88A, z wieloma podwersjami. Pełnił ona funkcje średniego bombowca. Jej trzy podwersje zostały przystowany do działań pustynnych (A9, A10 i A11). Na małą skalę produkowano samoloty Ju-88B, które pełniły zadania samolotów rozpoznawczych. Na szeroką skalę natomiast produkowano Ju-88C, z silnikami BMW 801, który był świetnym myśliwcem nocnym. Wersja Ju-88-C6c posiadała radar SN-2 oraz działka wykorzystujące system Schrage Musik. Wersja D to kolejna wersja rozpoznawcza, jednak z nowymi silnikami. Kolejny model rozwojowy to słynny Ju-88G, będący myśliwcem nocnym z coraz nowocześniejszymi radarami lotniczymi (SN2, SN3, FuG-218, a wreszcie w wersji Ju-88G-7C radar centymetrowy FuG-240) oraz mocniejszymi wersjami silników. Poza tym powstały wersje: Ju-88H, Ju-88p, Ju-88S oraz Ju-88T. Samolot wykorzystywano w czasie kampanii wrześniowej, wojnie w zachodniej Europie oraz Bitwie o Anglię w 1940, na szeroką skalę na froncie wschodnim oraz w walkach z alianckimi rajdami bombowymi nad niemieckim niebem. Powstało ok.15000 egzemplarzy tego udanego samolotu, wszystkich wersji. Dane techniczne (Ju-88G): długość: 15,5m, rozpiętość skrzydeł: 20,08m, wysokość: 5,07m, prędkość maksymalna: 550km/h, zasięg maksymalny: 2500km, pułap maksymalny 9900m, uzbrojenie: stałe-4 działka MG151/20 kal.20mm, 1-2 karabiny maszynowe MG131 kal.13mm oraz 1-2 działka MG151/20 kal.20mm w układzie Schrage Musik.

Luftwaffe to niemieckie siły powietrzne, które rozpoczęto formować w lutym 1935 roku, na mocy specjalnego rozkazu nazistowskiego dyktatora Niemiec – Adolfa Hitlera. Dowódcą Luftwaffe – od samego jej początku, właściwie aż do końca II wojny światowej – był Herman Göring. W latach 1935-1939 ilość sprzętu w Luftwaffe rosła skokowo, a wraz z nią wzrastała liczba personelu naziemnego. Tendencja ta zresztą utrzymała się aż do końca II wojny światowej. Przyjmuje się, że w latach 1939-1945 w niemieckich siłach zbrojnych w sumie służyło aż ok. 3,4 miliona ludzi, z czego lwia część przypadała na personel naziemny. W chwili rozpoczęcia kampanii wrześniowej Luftwaffe liczyła ok. 900 tys. ludzi, a w lecie 1941 r. liczba ta wzrosłą do 1,5 miliona ludzi. Natomiast na początku 1944 r. Luftwaffe liczyła już ok. 3 miliona ludzi i było to maksimum, jakie osiągnęła w czasie II wojny światowej. W tej licznie (3 mln. ludzi) znajdowało się między innymi 600 tys. ludzi służących w artylerii przeciwlotniczej oraz 530 tys. ludzi w jednostkach pomocniczych. Przyjmuje się, że od początku wojny do stycznia 1945 r. straty personelu Luftwaffe wyniosły ok. 140 tys. osób zabitych oraz ok. 155 tys. osób zaginionych.