Malarz. Urodził się w 1976 roku w Żaganiu.

Autor prac m.in. z piosenkarką Madonną, stąd album jest nie tylko wartościowy z pkt. widzenia sztuki, ale też jako pamiątka związana z Madonną.

W latach 1997-2002 studiował edukację artystyczną na Wydziale Artystycznym Uniwersytetu Zielonogórskiego, gdzie w czerwcu 2002 obronił dyplom w pracowni malarstwa Ryszarda Woźniaka. Od 1994 roku współtworzy projekt muzyczny Płetwonurki Szczurki. Pomysłodawca i założyciel Pracowni Tfurczości Dojrzałej (2002). Współpracuje z warszawską Galerią Raster oraz berlińską Carlier Gebauer. Mieszka i pracuje w Warszawie.

O twórczości Przemysława Mateckiego pisze się wskazując związki z bliższą lub odleglejszą historią malarstwa. Jedni mówią, że w kreatywny sposób rozwija tradycję Grupy Ładnie, inni odnajdują inspiracje neoekspresjonizmem, ale także estetyką (a raczej anestetyką) punkowych zinów. Jakub Banasiak (Krytykant) zalicza z kolei Mateckiego do "zmęczonych rzeczywistością" neosurrealistów. Ta różnorodność opinii może z jednej strony świadczyć o eklektyzmie malarstwa Mateckiego, z drugiej strony - że artysta umyka prostemu zaszufladkowaniu. Porzucając bezpieczną (i ubezwłasnowolniającą artystę) strefę malarskich tradycji, twórczość Mateckiego rozpatrywać należy w kategorii produkcji szeroko rozumianych obrazów, którą to funkcję współcześnie malarstwo dzieli z innymi gatunkami, szczególnie z wszechobecną fotografią. Nieprzypadkowo fotografia, zwłaszcza ta powszednia, gazetowa, wycinana z kolorowych magazynów stanowi ważną materię jego malarstwa. Niektóre z jego prac to kolaże z elementami malarskimi. Pod tym względem Mateckiemu blisko będzie do dadaistycznych strategii Johna Heartfielda czy Hannah Höch.