Szukamy nowego domu dla super, cudownej 2,5 letniej suczki - Luny - bez rodowodu, ale z rodziny Małych Munsterlanderów - czyli najmniejszych wyżłów.
Względy rodzinne (nie zachowanie psa) sprawiają, że musimy podjąć taką decyzję. Szukamy miejsca gdzie nowi właściciele - przyjaciele Luny będą dla niej dobrzy i troskliwi. Bieganie swobodne po łąkach, wyprawy na kajaki i rowery, wszsytko co wiąże się z ruchem sprawa Lunie radość. Gdy tylko otwieramy bagażnik, Luna na wszelki wypadek wskakuje do niego z nadzieją, że za chwilę przyniesiemy jej transporter. Kiedy do ręki bierzmy smycz, szybko siada przy nodze, żeby móc założyć jej szelki i zapiąć smycz. Jednocześnie w domu, Luna jest bardzo spokojna . W ciągu dnia, gdy pracujemy zdalnie lub z biura - suczka śpi i odpoczywa lub swobodnie biega po ogrodzie. Wielokrotnie zostawała i zostaje w domu sama. Nigdy nic się nie wydarzyło. Wyglądało jakby większość czasu spała.

- pogodna
- niezwykle spokojna w domu (leży niemal zawsze tam gdzie my przebywamy), a jednocześnie żywiołowa na spacerach i w lesie
- radosna
2,5 letnia suczka

Zalety:
- duża cierpliwość do dzieci
- świetny kompan na długie spacery
- spokój w domu
- uwielbia być głaskana - raz na jakiś czas (2 dni) sama kładzie pysk na nogach żeby ją pogłaskać
- potrafi podstawowe komendy: siad, leżeć, puść, na miejsce, do mnie
- uwielbia zabawy z dziećmi - bieganie po podwórku, szukanie czegoś
- nauczyła się nie skakać przy przywitaniu - łapie zabawkę, biega z nią na około osoby przychodzącej, ale potrafi opanować duże emocje
- kocha jabłka i marchewki do chrupania
- niezwykła szybkość w trakcie biegu - przegania wszystkie psy! Jedynie harty ją doganiają i wpływają na jej dezorientacje, że to wogóle możliwe :)
- jest nauczona spać na swoim posłaniu. Nigdy nie śpi z nami w łóżku.
- wskakuje na kanapę tylko wtedy gdy ktoś ją przywoła - u nas miała swoje miękkie miejsce przy kanapie i właśnie je wybiera.

Wady:
- lękliwa - swój lęk pokazuje poprzez szczekanie na wszystko co uzna za zagrożenie (czytaj inne psy na spacerze - ale tylko gdy jest na smyczy, gdy jest puszczona wolno, tylko obwąchuje bez żadnej agresji)
- nie potrafi chodzić przy nodze / bez ciągnięcia do przodu - to jest kwestia którą zaniedbaliśmy, ale mamy nadzieję że nowi przyjaciele naszej suczki wypracują to z nią. Luna na smyczy chodzi spokojnie tylko w kolczatce - jako wyżeł cały czas wyrywa się do przodu. Od jakiegoś czasu gdy na spacer zakładamy kolczatkę (dostosowaną do wielkości psa) chodzi spokojnie. Należałoby kontynuować naukę chodzenia. Jesteśmy przekonani że jest to do wyuczenia. W naszej rodzinie Luna dużo czasu spędzała na ogródku i miała przestrzeń do wybiegania. Na spacery często podjeżdżaliśmy na dzikie łąki, gdzie biegała swobodnie i wracała za każdym przywołaniem. Stąd spacery na smyczy były rzadkie i instynkt poznawczy jest chwilowo silniejszy niż smaczki.
- niedawno skakała na kogoś (domowników) w momencie przechodzenia przez furtkę - ale tylko tych którzy jej na to kiedyś pozwalali. Ci którzy omijali jej wzrok przy przywitaniu witała radosnym merdaniem ale nie skakaniem. Od jakiegoś czasu tego już nie robi w stosunku do nikogo z domu. Ma zabawkę (pluszaka z Biedronki) którą chwyta w pysk, jak widzi domownika i swoje emocje pozostawia na pluszaku, pozwalając domownikowi spokojnie wejść do domu.
- czasami kopie dołki na ogródku - jak była mała robiła to dość często, w tym sezonie ma jedno miejsce które przeszukuje, ale pozostałą część ogrodu pozostawiła w spokoju :)

Jeśli nie lubisz spacerów a nie masz ogrodu, wybierz innego psa. Wyżły potrzebują sporo ruchu w ciągu dnia. Nasz ogród był naszym zdaniem taką minimalną akceptowalną dawką ruchu. Jesteśmy przekonani, że mając dodatkowo czas na przynajmniej godzinny spacer i niewielką tresurę, nic więcej do szczęścia Lunie nie byłoby trzeba.

Siła wyższa sprawia że musimy przekazać Lunę do innej rodziny. Chcemy aby trafiła do cudownych ludzi, bo na to zasługuje.