Cechy charakterystyczne:
Na pokrywach skrzelowych i pod oczyma, charakterystyczne błyszczące turkusowe cętki (stąd nazwa tego gatunku).Dorosłe samce są nieco większe niż samice i mają bardziej zaostrzone płetwy grzbietową i odbytową. Akara cętkowana jest jedną z najspokojniejszych pielęgnic. W dużym zbiorniku może być trzymana razem z innymi spokojnymi pielęgnicami, jak np. skalary, paletki czy pielęgniczki. W mniejszych akwariach bardziej odpowiednie będzie towarzystwo mniejszych ryb np. z rodziny kąsaczowatych (brzanki, żałobniczki, bystrzyki). Należy jednak pamiętać, że jak każda pielęgnica, także akara cętkowana staje się agresywna w okresie tarła. Broniąc ikry może atakować nawet większe od siebie ryby, dlatego w takiej sytuacji najlepiej przenieść parę tarlaków do osobnego zbiornika.
Ryba wszystkożerna. Można ją karmić pokarmem płatkowanym oraz żywym i mrożonym (ochotka, larwy komarów, wodzień, itp.) i pokarmem roślinnym jako uzupełnienie diety.

Warunki hodowlane:
Naturalnym siedliskiem akary są płytkie stojące wody i tereny bagienne na leśnych obszarach. Aby stworzyć warunki zbliżone do naturalnych akwarium powinno być mieć ciemne podłoże, a oświetlenie musi być nieco przytłumione. Można do tego celu wykorzystać rośliny pływające, które rozproszą i osłabią światło. Jako dekoracji można użyć kawałków drewna, korzeni i płaskich kamieni. Ruch wody powinien być jak najmniejszy. Akary są wrażliwe na podwyższający się poziom azotanów.
Parametry wody: Temperatura wody: 24-29°C pH 5,2-7,5, woda miękka

Rozmnażanie:
Najlepiej jest trzymać grupę kilku osobników i pozwolić im samodzielnie dobrać się w pary. Rozmnażanie jest dosyć łatwe. Dobraną parę przenosimy do oddzielnego akwarium. Woda powinna być lekko kwaśna i miękka (poniżej 5°). Para sygnalizuje gotowość do tarła wybarwiając się na ciemniejszy niż zwykle kolor. Ikra jest składana na płaskiej powierzchni uprzednio dokładnie oczyszczonej. Zazwyczaj jest to duży płaski kamień. Młode wylęgają się po 2-3 dniach. Samiec strzeże terytorium a samica opiekuje się ikrą. Akary mają w zwyczaju wykopywać dołki w okolicy, w której złożona została ikra. Tam przenoszone są młode po wykluciu z jaj. Po kolejnych 5-7 dniach narybek zaczyna samodzielnie pływać.