Książka w języku niemieckim, wydana w roku 1973. Posiada ślady użytkowania widoczne na zdjęciach.

Opis mówi:
"Nazywa się Mauki i jest synem szefa na Malaicie. Jako dziecko skradziony innemu plemieniu, jest teraz niewolnikiem najwyższego wodza Fanfoa. Nie zawahał się sprzedać chłopca, gdy miał siedemnaście lat, do pracy na plantacjach białego człowieka za pół pudełka tytoniu. Mauki nigdy wcześniej nie musiał się tak męczyć, nawet jako niewolnik. Co więcej – tęskni za domem – więc ucieka. Schwytany ponownie, zostaje pobity na śmierć. Mimo to ucieka po raz drugi i kolejny. Ostatecznie Firma wysyła go na wyspę rządzoną przez białego człowieka znanego ze swojej brutalności. Mauki, jak wszyscy tubylcy wyspy, jest przez niego straszliwie maltretowany – a nawet gorzej: biały człowiek zamienia jego życie w piekło. Mauki wie, że dopóki ten człowiek żyje, ucieczka jest niemożliwa i czeka na swoją szansę.

Tutaj, podobnie jak w jedenastu innych opowiadaniach, Jack London kształtuje życie wyspiarzy na Morzu Południowym z wielką psychologiczną empatią, ukazując ich cierpienie i wyzysk, umiłowanie wolności i wysokie walory moralne, które ostro kontrastują z obłudną etyką białych nosiciele cywilizacji”."