Kroniki Jana Bugenhagena i Tomasza Kantzowa o dziejach Pomorza Zachodniego w Latach 1370-1464
Wiktor Fenrych

an Bugenhagen urodził się w Wolinie 24 czerwca 1485 w rodzinie patrycjuszowskiej. Był synem rajcy miejskiego i burmistrza Gerharda Bugenhagena. Studiował sztuki wyzwolone na Uniwersytecie w Greifswaldzie. W czasie pobytu na uczelni wybrał drogę kariery duchownej, wstąpił do premonstratensów.

Od 1504 roku przebywał w klasztorze norbertanów w Białobokach. Na życzenie miejscowego opata został rektorem szkoły miejskiej w Trzebiatowie oraz nauczycielem teologii w macierzystym klasztorze. Dzięki staraniom Jana Bugenhagena wzrósł poziom szkolnictwa w mieście, a trzebiatowska Szkoła Łacińska i jej humanistyczny program stała się sławna na całym Pomorzu Zachodnim, a także poza granicami kraju. W 1509 roku przyjął święcenia kapłańskie i został wikariuszem przy kościele parafialnym w Trzebiatowie. Ponadto w macierzystym klasztorze w Białobokach pełnił obowiązki notariusza, księdza kaznodziei, a także historyka.

W 1518 roku ukończył pisanie monumentalnego dzieła o historii miast pomorskich Pomerania. Zawarł w nim syntezę historii kraju, ale także poświęcił dużo uwagi działalności misyjnej Ottona z Bambergu

Rok wydania: 1965 Wydawnictwo: Państwowe Wydawnictwo Naukowe