Nauki Jana Chrzciciela
KAZANIE ŚW. JANA CHRZCICIELA WG REMBRANDTA

Jan Piotr Norblin, wł. Jean-Pierre Norblin de La Gourdaine (ur. 15 lipca 1745 w Misy-sur-Yonne, zm. 23 lutego 1830 w Paryżu) – francuski malarz, rysownik i grafik, od 1772 przebywał w służbie Czartoryskich, w latach 1774–1804 działał w Polsce; jeden z najważniejszych malarzy okresu stanisławowskiego, uważany za ojca polskiego malarstwa rodzajowego.

Pierwszymi znanymi pracami Norblina są trzy szkice przedstawiające paryską prochownię w Bastylii z roku 1760, wykonane przez artystę w wieku lat 15. Po przyjeździe do Polski Norblin malował sceny rodzajowe, portrety, polskie sceny historyczne (bitwy), głównie jednak cenne są jego szkice rodzajowe (seria kostiumów polskich, Zbiór rozmaitych strojów polskich/Costumes polonais 1817), przedstawiające życie wsi i miasteczek polskich przy końcu XVIII wieku. Z ważniejszych prac wymienić należy obrazy olejne: Jasełka polskie, Kabalarka, sceny w rodzaju Watteau (były w Galerii Stanisława Augusta), krajobrazy (widoki Arkadii, Łazienek) itd., dalej z dekoracji w Powązkach zachowane trzy wielkie krajobrazy parkowe z festynami. W Arkadii pod Nieborowem zachowała się freskowa dekoracja plafonu (Jutrzenka). Norblin był również rytownikiem. Znanych jest 94 płyt, przeważnie akwafort, widoczny jest w nich silny wpływ Rembrandta. Przeważają sceny historyczne (Powołanie Przemysława na króla, Ofiarowanie korony Piastowi), portrety, typy polskie, studia głów i popiersi, krajobrazy wiejskie i kompozycje (Wynalezienie rysunku).

Akwaforta, sucha igła na papierze, z napisem "Rembrandt fc 1656".

Wymiary:

wysokość 64 cm,
szerokość 50,5 cm.
Oprawiona w ramę o wymiarach: 84 x 69 cm ze szkłem antyrefleksyjnym UltraVue UV 70.

Literatura:

Przecław Smolik, Jana Piotra Norblina prace rytownicze, 1934, s. 47, poz. 64; Edward Rastawiecki, Słownik rytowników polskich, Poznań 1886, s. 213; Frederic Hillemacher, 1848, poz. 5.

Zapraszamy na nasze pozostałe ogłoszenia.