Urodzony: 07.02.1882
Zmarły: 27.10.1953
Jachimecki Zdzisław Jan, polski muzykolog, krytyk muzyczny i kompozytor. Muzykologię studiował w Wiedniu u Guido Adlera. Od 1911 roku prowadził na Uniwersytecie Jagiellońskim Seminarium Teorii i Historii Muzyki, od 1945 r. przekształcone w Katedrę, której kierownikiem był do śmierci. Opublikował szereg książek na temat historii muzyki polskiej, monografie kilku kompozytorów (m.in. Chopina i Wagnera) oraz liczne artykuły. Był też honorowym członkiem wiedeńskiego Towarzystwa im. Chopina.
Jego wydana w kilku wersjach książka o Chopinie ma raczej charakter popularyzatorski. W części biograficznej pracy Jachimecki podkreślił wpływ folkloru na twórczość kompozytora oraz charakteryzując ogólnie jego sztukę wyraził pogląd, że „czynnik erotyczny zajmuje w idealnych pokładach sztuki Chopina dominujące stanowisko”. Kompozycje Chopina zostały omówione przez autora w kolejności wg gatunków i chronologii. Pracę zamyka przegląd literatury chopinologicznej oraz rozważania na temat znaczenia sztuki Chopina „w historii muzyki nowoczesnej”. Największe dokonania chopinologiczne Jachimeckiego to analiza chopinowskiej harmonii oraz melodyki (m.in. odkrycie tzw. motywu „wahadłowego”),potwierdzenie chopinowskiego autorstwa Poloneza Ges-dur oraz publikacja jego dziecięcych utworów. Duży wpływ na późniejszą interpretację ballad miał również pogląd Jachimeckiego o związkach tych kompozycji z konkretnymi balladami Adama Mickiewicza.