To nie są wyłącznie małe kroki za balkon, choć tej poetyce patronuje inteligentna skromność. To
konsekwentne zgłębianie nie tylko zewnętrznych i wewnętrznych widoków na, niekoniecznie
wyłącznie miejską, teraźniejszość, ale też tych przez zniekształcającą i budującą dystans szybę
oraz tych zagwarantowanych przez wysokie okna i okna życia. Wbrew tytułowi nie ma tu sztucznych
i buńczucznych ucieczek w przyszłość. Świat wyobrażony kreuje się na naszych oczach, a jego wizje
nie są oderwane od rzeczywistości. Wrażliwość na problematykę miejską stanowi jedynie punkt
wyjścia do spacerów w wielu porządkach literackich, niemalże kosmicznych.
Rafał Gawin