Pinio waży może 9 kg. Jest malutki i cichutki. Śliczny rudasek. Gdyby widział - pod schroniskiem byłaby po niego kolejka. A Pinio słabo widzi lub wcale - i jest skazany na zapomnienie za kratami

Ale Pinio nadal wierzy. W boksie schowany do budy, byleby nie słyszeć hałasu i zgiełku. Lecz gdy usłyszy, że do niego wchodzisz - jest już pod Twoimi nogami. Kręci się i potyka - byleby zabrać go na rączki i wynieść poza boks.

Pinio kocha człowieka i żadna wada wzroku tego nie zmieni. Kocha być blisko i w ciszy wtulać się w rączki.

Dobrze radzi sobie poza boksem i w fajnych spokojnych warunkach - będzie zwykłym, radosnym pieskiem.

Tylko czy takie warunki nadejdą? Czy ktoś uratuje go zza krat?

Pinio ma 2-3 lata.
Wykastrowany, zaszczepiony, zaczipowany.
Na zdjęciach miał zaczerwienione oczko od słomy, teraz jest już całkiem zdrowe.