Syberia wschodnia, gdzie rozgrywa się akcja powieści była miejscem zesłania wielu tysięcy Polaków.
Książka stanowi próbę ukazania "losów polskich" na Dalekiej Północy Rosji w przełomowych latach 1917 - 1918 - postaw i niejednolitego stosunku Polaków do rewolucji, a także ich poglądów na drogi do niepodległości Polski. Książka daje szeroki ogląd polsko-rosyjskiej społeczności Jakucka i Irkucka. Za sprawą głównego bohatera, Polaka, niezdecydowanego, po czyjej stronie ma się opowiedzieć, poznajemy zarówno środowisko rewolucjonistów, jak i miejscowych kupców, a także życie zwykłej rodziny, w której rewolucja wprowadziła rozłam.
Autor przyjął konwencję powieści historycznej - odwołuje się do realiów epoki, zachowuje wierność jej głównym wydarzeniom i procesom, odbiega czasem jednak od ścisłej chronologii i korzysta z prawa fikcji literackiej w kreowaniu bohaterów i opisie sytuacji. "Białe i czerwone" jest według zamysłu autora pierwszą częścią większego dzieła, toteż niektóre wątki tej powieści znajdą swoje rozwiązanie dopiero w następnej.