Wieś na Lubelszczyźnie, historia stara jak świat. Za wsią kręci się suka, przeganiana i płoszona staje się nieufna i bojaźliwa wobec ludzi. W opuszczonej obórce na skraju wsi rodzi dwie córeczki. W chwili odkrycia jej tajemnicy, małe mają około 4 tygodni. W historii swojego 15 letniego pomagania nigdy nie widziałam tak dobrze zaopiekowanych przez bezdomną sukę szczeniąt. Po wielokrotnej nieudanej próbie złapania suki w celu zabezpieczenia całej rodziny, postanawiam zostawić małe przy matce najdłużej jak się da. Po skończonym przez nie 9 tygodniu życia, robi się niebezpiecznie. Miejsce gdzie ciągle wykładam jedzenie wabi okoliczne psy. Małe zaczynają być ciekawe świata a matka ma ochotę im go pokazać. W międzyczasie odkrywam, że stare gospodarstwo to labirynt pułapek, które czekają by wykorzystać szczenięcą nierozwagę. Odkryta głęboka studnia z osuniętym kręgiem czy ziemianka, do której pewnego dnia wpada jedna z małych. Z pomocą dobrej duszy udaje nam się odnaleźć przerażoną małą istotę. Wtedy też postanawiam zabrać małe do siebie. W domu mam 3 psy i 4 koty. Nie ma mnie 10 godzin w ciągu dnia, nie zastanawiam się jak to wszystko będzie, za co je wykarmię. Chcę aby żyły i nie powieliły losu matki... Psia matka wie, że są u mnie, kręci się w pobliżu i jest dokarmiana. Kiedy maluchy znajdą domy, będę mogła poświęcić jej więcej uwagi, mam nadzieję uchwycić i doprowadzić do sterylizacji przed kolejną cieczką. Jeśli masz możliwości, możesz przyczynić się do pomyślnego zakończenia tej historii. Adoptuj Elzę lub Airę. Daj im dom i fajne psie życie. Warszawa, Łódź czy Lublin, jakoś damy radę z transportem... tu gdzie jesteśmy, szanse na dom są marne.